Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/283

Da Wikivivàgna

34
Da un reverso Artazerze stramaççaoù
Cazze in terra, Argeo mœu ferîo de pointa:
Ra senestra a Ismaello a l'ha taggiaoù,
Onde cêgando a sta a ro braçço zointa.
Da ra man cheita sente abbandonaoù
Ro cavallo re reddene, e de cointa
Andando chì, e là sempre de ronça,
Passa int're fire, e ri ordini desconça.

35
Questi, e âtri, dri quæ ri nommi spersi
Son dall'antighitæ mandò a bordosso
Con Pilatto a parlá: fra tanto i Persi
Per despoggiâra ghe van streiti adosso.
Ma ro Marîo in veì sti brutti versi,
Per dâghe aggiutto corre a ciù no posso:
Appeña l'è vexin a ra Moggê,
Ghe ven tanto de cœu a quella, e a lê.

36
Co'un'arte de scrimî, ch'inbarlugava
Mai pratticâ da Françesco Bonetti;[1]
Fessan in vista de chi ri osservava
Cose degne d'istœuria, e de fogetti,
Ogni ferro, che a Odoardo s'aventava,
A rebatteiva mêgio che Sacchetti:[2]
Con ro scuddo da e freççe lê ra crœuve,
Nè poira de morî ro fa remœuve.

37
Così un ra vitta de l'âtra deffende,
E fa l'uña de l'âtro ra vendetta.
Odoardo Artaban morto destende,
De Boecan patron de l'Isoretta;
A Arvante che Girdippe ardì d'offende,
Dre bele bœutta in fasci ra cascetta.
Quella co'un taggio fra e seggie a Arimonte,
Chi dava a ro so amò, sparte ro fronte.

38
Tâ straggio fan dri Persi, ma ciù assæ
Dri Franchi fa ro Ræ de Sarmacante;
Corpo non tira, che aççertaoù no sæ,
Senza sbertî quarche cavallo, o fante,
Quelli chì pœuran dîse fortunæ
Che ferîi strenzan l'œuggio in un’instante,
Perchè quarch'un se ancon vivo languisce,
Ro cavallo ro pesta, e ro finisce.

39
D'Artamôo da e botte morto resta
Ro grand'Ardonio, e Brunellon robusto:
A un o gh'ha taggiaoù l'ærmo, e ra testa,
Che a ghe pende spartîa zu pe ro busto.
In l'âtro appeña ra gran spâ s'arresta,
Onde dro rîe comença ro gusto;
A segno che (con spettacolo orrendo)
O rîe comme i coniggi, e mœu riendo.

40
Nè solo questi doî ro braçço forte
Dro Persian mandò a l'âtro mondo;
Ma con lô ro rigô provon dra morte
Gentonio, Guasco, Guiddo, e Roximondo:
Chi era da lê lontan ebbe gran sciorte,
Quando o l'ammenestrava zu a riondo.
Chi pœu mai dî, e chi ha mai contaoù
Quanta gente, e in che moddo o l'ha amazzaoù.

  1. Maestro di scherma famoso che insegnava in Genova.
  2. Altro Maestro di scherma come sopra, ancor vivente.