Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/273

Da Wikivivàgna

97
Maledetto taxeì, a ro manco agiutto
Lantora a i mæ bezœugni demandaoù
Avessi, se doveivo poi dro tutto
Scrovîme, quando no saræ zovaoù.
Partii in somma, e in mi serræ, per tutto
Porteì re ciaghe, e creì perde ro sciaoù:
Pietæ çercando infin per no scciuppâ,
Ogni respetto amô me fa scacciâ.

98
Me ne zeì donca per trovâ ro Mêgo,
Chi ha fæto, e pœu guarî ra mæ ferîa:
Ma a tirá avanti no ghe fu repiego,
Che da assassin de stradda fuî assalìa.
Sti Mascarzoin, con ciù ghe diggo, e prego,
Me vorreìvan piggiâ, ma scappeì via;
E lontan fra pastoî non conosciûa
De pegore Guardiaña son vissûa.

99
Ma perchè me tornò ra smangiaxon,
Che ro timô passâ m'aveiva fæto,
Vossi tornâ là, donde in concruxon
Ra segonda de cangio me fu dæto.
Scappâ non poeì, che i laddri a somboron
Me çircondan, e m'arrizzan de fæto.
Era d'Egitto questa razza infame,
E a Gaza ben guardá vosse menâme.

100
E me donan a quello Generâ;
Che dre desgrazie mæ da mi informaoù,
Me lasciò intatta, e foî molto onorâ
Ro dì, co Armidda che ti m'hæ trovaoù:
Così d'in poeì de molti son scappá:
Eìte ro stato mæ desfortunaoù.
Pù re primme cadeñe ancon conserva
Ra tante votte liberâ, e serva.

101
O pù quello, che a l'añima d'intorno
Re ligò in mœuo de Groppo Gordian,
No me digghe: Sœu cara, âtro soggiorno
Çerchæve pù, e da mi stæ lontan;
Ma pietoso m'aççette in ro retorno,
E me cacce in prexon lê de sò man.
Così Erminia dixeìva, e raxionando
Insemme, nœutte, e dì van camminando.

102
Ro sentê ciù battûo lasciò Vaffrin,
Stradda çercando curta, e ciù segùra,
Vegnin in lœugo a ra çittæ vexin,
Quando l'aria comença a fáse scura,
E trovàn pin de sangue ro camin,
E lì un morto coverto d'armadura,
Chi ten tutta ra stradda, e ra facciaçça
L'ha votta in çe, e morto ancon menaçça.

103
A ri arme, e a ra portá, Vaffrin capisce,
Che o l'è pagan, onde lê tira via;
Poco distante un âtro comparisce
A ri œuggi sò desteiso pe ra via.
Crestian ghe pâ, e a credero infruisce
Ro vestî brun, che in parte ro crovìa.
Smonta de sella, e l'elmo gh'ha levaoù,
E o crîa (ohimè) Tancredi è chì svenaoù!