Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/27

Da Wikivivàgna

19
Ognun ra guarda, e lê va via de tira,
Senza guardâ nisciun da ro Ræ inanti,
Ni perche o sæ arraggiaoù se trœuva poìra:
Con faccia franca, senza trâse i guanti,
Signor, vêgno [a ghe disse] ma retira
Per poco ra to furia, e ri to fanti:
Vêgno (quietate) a dâte chì prexon
Ro reo, che dra to raggia l'è in caxon.

20
Vedendora sì bella, e manerosa
Sciù re primme ro Ræ restò confuso,
E quell'aria superba, e furiosa,
O no mostrò d'avei segondo l'uso:
Se questo n'era duro, e lê retrosa,
Sta votta Amô, ghe ne firava un fuso;
Ma per nisciun non gh'è borlo, ni ciaga,
Perchè l'amò solo d'amô se paga.

21
Se no fu amô, fu squæxi un sò parente,
Che un stizzin radoûçî ro cœu villan:
Confessame ra cosa; e ra mæ gente
Farò che d'eseguî sospenderan:
Lê responde, ro reo ti l'hæ presente,
Ro ladroniçço l'è de questa man:
Ch'occorre? in doe parolle mi te sbrigo,
Son ro laddro, e me tocca ro castigo.

22
Così offrindo ro collo a ra manæra
Per ben de tutta ra Communitæ,
De questa gran bôxia ne fa bombæra,
Comme s'a foîse uña gran veritæ:
Ro Ræ torna de raggia a sâtâ in æra,
Dixendo, aoura aoura ti ra pagheræ,
Ma primma da ti vœuggio êsse informaoù
De chi ha tegnûo, e de chi ha scortegaoù.

23
Lê ghe responde: Mi non ho vosciûo
Che nisciun se gh'intrìghe in sto mæ cæto:
Mi sola l'ho pensaoù, mi l'ho tesciûo,
Mi me l'ho manegaoù, mi me l'ho fæto:
Dunque, quello ghe dixe, l'è dovûo,
Che infin se faççe reçevûa a ro dæto.
E quella ghe repiggia, l'è ben giusto,
Ch'agge l'amaro, chi ha provaoù ro gusto

24
E chì ro Ræ se torna un pò a arraggiâ,
E ghe demanda: Donde l'hæto ascosa
L'immagine? E lê dixe, l'ho bruxâ:
E m'asseguro, che sæ boña cosa,
Perchè a no segge moæ ciù mátrattá
Per man de quella gente ingiuriosa.
In concruxion, se ti ti vœu ro quaddro
Mai ciù ti l'hæ, ma veite chi ro laddro.

25
Benchè mi n'ho arôbaoù, ni laddra son,
Che ognun se pœu piggiá ro fæto sò:
Sentîo ch'o l'ha ro Ræ questa canson,
O dette in mille smanie, e o taroccò:
Per ti Sofronia no gh'è ciù perdon:
Ra troppa caritæ te rovinò.
Amò, chì ra to carta no ghe zœuga,
Che ro Ræ l'è a ra scîa, non a ra vœuga.