Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/249

Da Wikivivàgna

40
Giubilante l’armâ ghe fa sarûo
Con voxe de gazæra, e ghe dà vanto;
Da Gofredo ven pœuscia reçevûo
Con allegrîa, e se ro mette accanto;
Ognun gh’ha gusto, e lê dixe: A derrûo
Se pœu taggiâ, che zà finì l’incanto:
Zeì a ro bosco, comme m’heì commisso,
Vidde, e desbernisseì quello bernisso.

41
Così ghe van tutti ri bancaræ
Con piccozzi, e ghe van ri Meistri d’asci[a],
E per aveì legnamme in quantitæ
Nisciun de piccozzâ se stanca, o lascia.
Quello poi chi sezeiva a ri Meistræ
A dâ ra mêta a quello chi se giascia
Commanda a ra meistranza, e da ro mâ
Ne ven, de squaddra in corso Generâ.

42
E attrezzi, e marinæ porta con lê
Nervin, Sturlotti, e Bezagnin Foxen:[1]
(Dapœu ch’o fu costreito a scîâ inderrê
Da Navigio armatô de Saraxen)
In cose de manœuvera Inzegnê,
Chi pensa a tiro, e mette in carta ben,
Ha sotto lê çent’ommi de lignœua.
Capaçi a mette insemme ogni inzegnœua.

43
Ghigærmo de ri Embrieghi è sto tá
Uña de Zena dre Famigge antighe.
Pezzi d’artaggiaria appareggiá
O fa sciù ro designo dre sò righe,
Non usava Canon (ah!) ni Mortâ
Da batte, e derruâ mure nemighe;
E son questi Arieti nomminæ,
Catapulte, baliste, e cose tæ.

44
Ma gh’è de mêgio: a moddo d’un bastion
Mille pezzi de legno insemme o tesce,
E l’arma d’uña testa de monton,
Che da ro scianco, a tempo a manca, e cresce:
Ciù dall’ærto, all’arvîse d’un barcon,
Un ponte levadô fœura se n’esce;
E a mœuo de cannocciale, senza stento
In çimma uña torretta esce de drento.

45
Sciù çento rœue masiscie pe ro cian
A se fa andâ con gran façilitæ;
Arme, e sordatti drento ben ghe stan
Commodi per scombatte regolæ:
Doe âtre ciù picciñe poi ne fan,
A questa primma torre assemeggæ
Stavan re sordatesche ad ammirâ
Ra prestezza, e ro mœuo de lavorâ.

46
Ma quelli dro turbante da re mure
Veivan lô assì ro fá dri Crestien,
Che ghe tegnîvan sempre in armedure
Spie de dì, e de nœutte a ro seren:
Veivan de giorno pe re vie segure
Portâ legnamme a fasci comme fen,
E veivan nasce comme fonzi cose
Non conosciûe, ma grende, e spaventose.

  1. Luoghi vicini a Genova abbondanti di bravi marinari.