Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/232

Da Wikivivàgna

26
Ni ti Altamoro trattegnîte in letto
Conseigo tò moggê manco ha posciûo;
A se quointò a desfâ ro figaretto,
Per fá che ti no foissi chì vegnûo.
Dunque, a dixeiva, matto maledetto!
Ro mæ morro così t'è despiaxûo?
E sto figgiœu, chi cianze, e sta a mirâte:
Questa to spâ d'in man no pœu levâte?

27
Questo l'è ro gran Rè de Sarmacante
No soggetto a nesciun, bravo, e animoso,
Int're battaggie intrepido, e costante,
Forte, gaggiardo, e in tutto valoroso:
(Françeixi ghe vireì! dre streite, oh quante
V'ha da fâ dâ st'Orlando furioso!)
I sœu sordatti indosso han ra corazza,
Ra spâ a ro fianco, e sciù l'arçon ra mazza.

28
Derrê de questi ven ro fiero Adrasto
Da re Indie, donde son Scimie e Maccacchi;
Per giacco o porta adosso con gran fasto
Uña pelle de biscia fæta a scacchi.
D'un Elefante o ven sorve ro basto
Con un pâ de stivæ, che poæran sacchi,
E a sta questa, ch'o porta brava gente,
Tra i sciummi d'Indo e Gange, e a l'è valente.

29
In ra squaddra chi seguita è ro grasso
Dra pugnatta, œuggio dî de quelli tæ,
Che in guerra piccan botte da Gradasso,
E in paxe a dâ pareì no fallan moæ:
Spiran valô int'ra faccia, e in ogni passo;
Poi sciù cavalli van sì ben montæ,
E tanto luxan ri arme, e l'oro intorno
Che pâ ch'ognun de lô strasciñe in forno.

30
Tra questi gh'è Odemaro, e o l'è un’Ommmon
Per regolâ un'armâ d'in çimma in fondo:
Gh'è Alarco, gh'è Idraotto, e Rimedon,
Ch'o l'è ro mêgio Arneise de sto mondo:
Gh'è Tigrane, e Rapoldo un gran ladron
Raixo, e corsâ: gh'è poi ro forte Ormondo,
Gh'è Marlabusto, Arabico ciammaoù,
Perchè l'è lê l'Arabia chi ha domaoù.

31
Gh'è Orindo, gh'è Arimon, Pirga un diavo,
Gh'è Brimarte fragello dre çittæ,
O gh'è Suifante in cavarcâ sì bravo,
E Aridamante in lotta forte assæ:
Gh'è Tisaferno, chi è un arçidiavo,
Che con un pugno un monte o desfaræ,
A cavallo un mastin, un tresto a pê,
E in arme no ghe n'è simile a lê.

32
Cappo a questi è un Ermiñio, un bell'astô,
Che ancon sbarbaoù ra Fede o renegò:
Cremente o se ciammava sto treitô,
E Emireno poi doppo o se ciamò:
Dro Ræ d'Egitto se guâgnò l'amô.
E questo ciù d'ogn'âtro o ro stimò,
Perchè o l'era sto gran pelle de can
Savio, animoso, e bravo assæ de man.