Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/222

Da Wikivivàgna

33
E che diao ra testa t'invesciga?
Dond'æla ra to groria, ra to famma!
Via sciù: Goffredo, e ra to gente amiga
Son tutti là a ro campo, e ognun te bramma;
Andemmo, o caro ben, che ra fatiga
Per dâte premmio, e onô là te reciamma.
Vêgni, con ra tò spâ manda in roviña
Tutta quella canaggia berretiña.

34
Ro meschin restò lì tanto confuso,
Ch'o n'aveìva ciù bocca da parlâ;
Ma poi quando o s'accorse che mal'uso
O feççe dra virtù così straggiâ,
Træta ra testa fœura dro pertûso,
In tante furie o començò a sâtâ,
Ch'o buttò de chi là frexetti e riççi,
E dra cheña o ne fe' çento menizzi.

35
E senza tante istorie o resciorvè
De menâ via ra têpa, e sciortì fœura:
Armida in questo mentre a s'accorzè
Che ro so amigo avæ scappaoù ra scœura,
E a monta in sciù ra lôgia, donde a vè
Che in mêzo a quelli doî ro bardasciœura,
(Oh vista da fâ cianze fin'a un morto!)
O se ra batte senza passaporto.

36
A voreiva strillâ: Pelle de can!
Ti me lasci così? ma ro sangiutto,
E ro magon ra fan parlâ sì cian,
Ch'a n'ha manco ciù sciaoù da ciammâ aggiutto
A guarda da vexin, e da lontan
Trovandose in un caxo così brutto;
E per zugá l'urtima carta, intanto
A fa per trattegnîro un nœuvo incanto.

37
Cose a no feççe allora questa strîa,
Sta bocca de manœu, sta pettellera?
Quanto posse fâ l'arte dra magia,
Pignatte, e pignattin a misse in fera,
Ma pærso ro savon, e ra lescîa,
Zà che a vedde che bon ninte non era,
Lascia j'incanti, e a vè se ra bellezza
Foisse a tegnîro in fren mêgio cavezza.

38
E senza aveì vergœugna, ni respetto
A va derrè de quello, chi scappava.
Gran cosa! questa chi eiva ro conçetto
De fâ cazze ogni oxello chi svœurava,
E a l'aveiva per spazzio, e per diletto
De mincionâ chi ciù se ghe buttava,
Ch'a l'ebbe sempre a caro êse servîa,
E poi ciantâri lì de quella via.

39
Aoura sta donna mæsma abbandonâ
A vœu, chi no ra vœu, a n'è ciù quella,
E ra belleçça, chi ghe l'ha sunâ,
Con ro sò cianze a çærca fâ ciù bella:
A va, a cammiña, e ben che sæ ra strâ
Piña de sassi, e dura a uña donzella,
A manda l'ôxe avante, e in sciù ra riva
Lê l'è za per partî, quando a gh'arriva: