Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/220

Da Wikivivàgna

19
E senza parpellâ o stà lì a guardâra,
Ch'o pâ ch'o l'agge vœuggia de sciorbìra:
De quando in quando lê ra testa a câra,
E doe ventose a gh'apprica de fira;
In tanto ro meschin chi sta a mirâra
O sciuscia comm'un mantexo, o sospira,
E o se sente patî. Ri amixi ascoxi,
Stan lì a mirâ ri belli atti amoroxi.

20
A Rinaldo da un laoù ghe pendolava
Un spêgio dri ciù fin, dri ciù stimæ;
A sbalza sciù dall'ærba, a ghe ro cava,
E a ghe dixe: tæ, aguanta añima mæ:
Quella sgrignando, e lê gôvendo stava
Faççendo un pô per un zœughi d'oggæ:
Quella se vè int'ro spêgio, e lê mirando
Ra sò faccia lê assì se và spêgiando.

21
Quello se vanta d'obedîra, e quella
A s'inscia d'êse, comm'a l'è padroña:
Dixe Rinaldo: ah cara ra mæ stella,
Vôzeì quej'œuggi sciù ra mæ persoña:
Chì, chì voi vedereì ra vera, e bella
Stampa vostra ro cœu, chi m'imprexoña.
Questa ve mostrerà de pont'in gianco
Quanto bella voi seì, ni ciù ni manco.

22
Nò, no vorreì guardâme? ah se poessi
Contemplâ co i vostr'œuggi o vostro viso!
Oh quanto ciù contenta goveressi,
Zà ch'ogni morro a voî ve pâ pan liso!
Atro ghe vœu ch'un spêgio a fâ reflessi
D'un morrin, chi ha int'ro morro un palladiso!
Verso ra cappa dro gran çê voltæve,
E in re Stelle, e in ro Sô, cara, spegæve.

23
Intanto a rîe sott'œuggio ra gran vacca
E a seguita a acconçâse a tutt'andâ:
Zà re treççe a s'ha fæto, e za a se sciacca
Con ro ferro ri riççi, e con pomâ
Con gomma, e trementiña a se ri attacca:
A se fa bella ciù ch'uña sposâ,
E de rœuse guarnîa ra pettoriña
A se gh'appointa sciù ra mossoliña.

24
Nì ro Pavon così mai de mattin
A ro Sô ra sò côa o sbarbaggiò,
Nì moæ l'ærco baleño ro rubin
E ro smerádo in çê così o mostrò.
Ma belissimo è poi ro çenturin
D'oro che a porta, e sempre a ro portò,
Fæto con çærta rôba, e tâ meistrîa
Che a fâro gh'intrò tutta ra Magîa.

25
Smorfie d'amô, scoroççi, e graziette,
Streite de cœu, sospiri, peççigoin,
Cæti, maranni, belle parolette,
Carezze, zœughi d'œuggio, berlendoin;
Tutte ste cose insemme a mescia, e mette,
E a re fa lambiccâ con dri tromboin:
Poi de queste a ne forma sta çentura,
Che a ro sccianco a ghe fa tanta figura.