Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/218

Da Wikivivàgna

5
Fan un’âtro Arçipelago re nave,
E pâ de veì nuâ dri montagnoin:
Lì s'aborda, s'investe, e se fan scciave
Galere, Galeasse, e Garioin;
Fœugo, sciabbre, saette (âtro che rave!)
Con ro má lastregaoù da mirioin
De morti; e in tempo ancon che se combatte
Dro paro, Creopatra se ra batte.

6
Antogno ghe va apprœuvo, e un Regno in terra
O perde ro mincion, ni o ro repara:
Ni o scappa zà pe ro timô dra guerra,
Ma per lagno de perde ra sò cara:
Strascinaoù da l'amô chi ro desterra,
O se sente ra bocca bell'amara:
Un poco o vè ra zuffa, un poco quella
Chi ghe fe' fâ a ro cœu ra tombarella.

7
Doppo standoghe in braçço là in Egitto,
Ghe pâ d'êse contento, e pâ ch'o tette;
E benchè affrîto, e morto d'apetitto,
Pû o se scialla in mirá quelle facette:
Queste, e tent'âtre istorie assæ politto
Sciù sta porta se veìvan sccette, e nette;
E poi che i doî Guerrê con l'œuggio attento
Han tutto examinaoù, se ficcan drento.

8
Lì trœuvan ciù caroggi, e ciù strazetti,
Ciù vortæ, revortæ, ciù nascondiggi,
Che tutto Pre,[1] e ro Mœu n'han carroggetti.
O pâ che s'intre sotta int'ri coniggi,
Da no veddeghe manco co i speggetti,
E ciù se và, se trœuvan dri bisbiggi;
Ma ro papê dro Mago, che han con lô
O ghe deçiffra tutto de stupô.

9
E senza perde tempo van ciù avanti,
Tanto che arrivan drento int'ro giardin:
Chì g'hen peschêre, g'hen fontañe, e tanti
Rebîghi de spallêre, e de mortin,
Ærbori, boschi, frûti, e scioî sbaffanti,
E grotte, e statue d'alabastro fin:
Restan stupîi de tanta polizîa,
Ni san dî ch'o sæ zœugo de magîa.

10
G'hen tente cose fra de lô mescciæ
Così belle, e sì ben destribuîe,
Che l'arte, e ra natura, ognun diræ,
Che a fâ straveì se son insemme unîe,
Re frûte giâne, mœure, e saxonæ,
Pâ ghe diggan mangiæme, feddedie!
Tutto zœugo de quella Incantatriçe,
Chi fa sto lœugo ancœu tanto feliçe.

11
Sciù un’ærboro, sciù un rammo ghe veì pende
E fighe bozze, e fighe mœure e passe:
Re carrobbe (ri dattari s'intende)
Son longhi comme mañeghi de casse:
G'hen poi tœuppie de vigna sì tremende,
Che ghe contæ ciù rappi che poasse:
Da sta banda gh'è l'uga per meurâ,
E dall'âtra a l'è zà da vendegná.

  1. Quartieri di Genova abbondanti di vicoletti.