Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/205

Da Wikivivàgna

68
Poi dre ciù belle scioî chì e lì çernûe
De Rœuse, Tuberose, e Giâsemin,
In mœuo de Cheñe lavoræ, e tesciûe
Con l'arte, e con l'inganno ro ciù fin,
Ligaoùghe i pê, ro collo, e braççe nûe,
Se pœu dì ch'a l'avè in tro scattorin.
Poi mentre o dorme a se ro mette in poppa
Dra sò carozza, e in çê sciù presto agroppa.

69
Ni a torna ciù a Damasco, o a ro castello
Dond'era quello lago stomagoso,
Ma girosa de questo sò giojello,
E per crovì ro genio vergognoso,
A zè de là dro streito, onde vascello
No và, perchè ro passo è fastidioso,
E un pô stramman: chì a resta, chì a s'assetta
Servendoghe d'allôgio un'Isoretta.

70
Quest'Isora ven dîta uña Côcagna
Affortunâ fra re âtre fortunæ;
A l'ha sciù in cà dro Diavo uña montagna
Tutta orrô, tutta sasci, e oscuritæ.
Re bassure de questa poi sta cagna
De neive a re fe' tutte lastreghæ,
Ma in çimma a te gh'ascciaña un largo spazio,
Lì forma un lago, e in mêzo un gran palazio.

71
Donde in sciampladda fra allegresse, e canti
Se ra gôvan l'un l'âtro in pavariña.
Là ve bezœugna andâ, desfâ ri incanti,
E trâ Rinaldo da ra sò roviña;
Doveì piggiá sto monte, e da costanti
Re guardie superâ d'est'assasciña,
E no ve mancherà chi ve ghe scorte;
E chi per tanta impreisa arme ve porte:

72
Appeña uscîi sto sciumme, trovereì
Donna de faccia fresca, ma antighetta,
Un zuffo in sciù ra fronte ghe vireì
E uña rôba cangiante de stôfetta:
Conseigo sto gran Mâ traghettereì
Ciù fito che no svœura uña saetta,
Un oxello con ri âre; e questa ghîa
A v'accompagnerà tornando via.

73
Donde ra Maga sta lì a pê dro monte
Vedereì dri Serpenti, e dri Dragoin,
Tigre, bestie sarvæghe, c'han in fronte
Ra morte, e bocca aværta Orsi, e Lioin;
Ma a ro mesciâ dra mæ bacchetta a fronte
Tutti s'asquacceran sti animaloin.
Maggiô però (s'a l'è comme se stimma)
Trovereì ro perigo lasciù in çimma.

74
Gh'è in çimma uña bellissima fontaña,
Ch'o pâ ch'a digghe beìvi, e a beive a tenta;
Ma quell'ægua, avertî, ch'a l'è mâsaña.
Che de velen gh'ê drento uña polenta,
E chi l'assazza, e beìve, addio cazaña.
Da primmo a fa vegnî cera contenta,
Ma poi pêzo ch'un matto sganasciando,
Se rîe, se rîe, e in fin se mœuriando.[sic]