Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/195

Da Wikivivàgna

CANTO XIV.

Tradûto in Lengua Zeneize

DA RO SIG. D. AMBRŒUXO CONTI

past. arcad.


ARGUMENTO.

Sente Gofredo in sœunno, o in vixion,
Che Dio, Rinardo vœu torna a ro Campo.
Guelfo ghe parla comme disse Ugon,
E o ghe perdoña lì a ro primmo lampo:
Ubaldo, e Carlo han lô ra commission
D'andâne in çærchia. Piero, che l'inciampo
O vedde, o ri incamiña a un Mago amigo,
Che D'Armidda o desfà tutto l'intrigo.


1
Sciortiva zà d'in corpo de sò moære,
Tutta missa a desmûo, ra nœutte scura;
E zà pe re colliñe, e pe re gære
A zeiva sta scciavetta dra natura
Con quelle sò rozæ preziose, e rære
Brillantando re scioî e ra verdura:
E ro soave e fresco ventixœu,
O dixeiva: Dormî, dormî, figgiœu.

2
Stanchi de travaggiâ grendi, e piccin,
S'eran per reposâ accoreghæ:
Ma sempre resveggiaoù l'Amô Divin
O guardava dro mondo re contræ;
E in tanto o fava, comme a dî, l'œuggin
A ro gran Generâ dre Franche armæ,
E mentre un sœunno dôçe o ghe mandava
Frattanto de gren cose o l'informava

3
Da quella parte, donde ven ro Só,
De crestallo uña porta gh'è a levante,
Ch'a no s'arve se no int'ro primmo arbô;
De chi l'è donde i sœunni, vigilante,
A ri sœu cari o manda ro Segnô,
Faççendoghe osservâ dre cose tante;
Da questa, quello che a Gofrè descende,
Ben badiale verso lê o se stende.

4
Pareggia in sœunno vixion n'offærse
Tante cose a nisciun moæ così belle
Comme questa a Gofredo. Lì o gh'aværse
Re cascie ciù serræ dro çê, e dre stelle,
E comme drento a un spêgio lì o scoværse
Quanto lasciù gh'è veramente in quelle.
Ghe pâ d'êse portaoù a uña ciærezza
Piña de sciamme d'oro: oh che bellezza!