Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/183

Da Wikivivàgna

CANTO XIII.

Tradûto in Lengua Zeneize

DA RO SIG. D. AMBRŒUXO CONTI

past. arcad.


ARGUMENTO.

Diavi, e Diavorotti o fa vegnî
Ismeno, e ra Boscaggia o fa guardâ:
In varie forme o ri fa comparî
Per fâ chi và a taggiâghe inspasimâ.
Tancredi ghe va lê, ma intenerî
Ro fan çærte voxette, e o lascia stâ.
Cœuxe ro sô in Lion ri Crestien;
Poi ciœuve, e se repiggian belleben.


1
Ma cheita appeña in çenere ra Torre,
Chi fava tanto danno a re muragge:
Ismen in tra sò testa o ra descorre,
Per levâ ra çittæ d'in tre tenagge.
E perchè ro Françeise ciù o no corre
A fâne un'atra, o guarda re boscagge,
Tanto che con ro commodo dri legni
No possan torna fâ de questi ordegni.

2
Poco lontan da re Crestiañe tende
Gh'è un bosco intr'uña fondega zù bassa
De çærte sccianche d'ærbori tremende
Così spesso, che Sô moæ no ghe passa;
E quando a mêzo giorno ciù o s'estende,
De luxe no ghe n'è manco uña straçça,
O se a quarch'ora gh'è un pittin de lumme,
De cæro se ghe vè comme un barlumme.

3
Poi vegnendo ra seira, se ghe accœugge,
Così gran nebbia, e tale oscuritæ
Se ghe forma, da fá sentî re dœugge
Se ghe vegnissan fin a ri dannæ:
A pascese ni d'ærbe, ni de fœugge
Mai ghe meñan re strœuppe i Pegoræ;
E se ghe passa un pellegrin smarrîo
Senza entrâghe ro mostra con ro dîo.

4
Chì intr'esto bosco l'è, donde re strîe
Vêgnan de nœutte co i sò scarlafoin,
Vêgnan vestîi da Bœu, da Draghi, e Arpîe,
Da Porchi, da Cavalli, Orsi, e Lioin.
(Pelle de squæro!) poi fan sinfonîe,
De sanfornie, de corni, e tamborlin:
Lì se zœuga a tocchin, se sâta, e balla,
Lì se fa noççe a furia, e lì se scialla.