Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/165

Da Wikivivàgna

75
Maggiô virtù te saña: un Angeo creddo,
Fæto Mego per tì, vegnûo l'è in terra;
Che d'uña man çeleste i segni veddo.
Ovvia sciù piggia j'arme, e torna in guerra.
Pezzigaoù dall'onô ro pio Gofreddo
Torna in tri sò stivæ re gambe o serra,
L'asta, ro scuddo, l'ærmo o se remette
E ciù forte de primma o và a fá fette.

76
Sciortîo da re trincere, o s'aviò
A ra çittæ, dond'è ro gran sconquasso.
L'aria pe ra gran pura a s'ascurò,
E ra terra scroscì pe ro fracasso,
Ra canaggia de d'âto ben pensò
Ch'o l'era pu Gofredo quell'omasso;
Che ro sentin criâ: son chì, son chì:
E in tanto ro panê ghe fe' crì crì.

77
Ra voxe de Gofredo da i Crestien
Conosciûa a ra primma, a dâ l'assâto
Ri intizza, e investan torna ri Paghen,
Che ghe davan ra berta sciù de d'âto.
Za de quella canaggia ri ciù chen
Van ra breccia a crovì tutt'in un sáto,
Resoluti de stâ lì sciù doî pê,
E Tancredi, e ri sœu fan stá in derrê.

78
Tutto fœugo fra j'arme menaççante
Se caccia lá ro gran Cappo de França,
E lì de primmo eletto sorve Argante
L'asta de ciodi fæti a ponta o lança:
(Macchina quassevœugge no se vante,
Con impeto maggiò de trâ ra lanza.)
Con questa o te ro piggia all'assequæro,
Ma ro gran scuddo a Argante o fa repoæro.

79
Questa botta però tirâ da cœu
Con tutto ro sò scuddo, in tra tettiña
A ghe dè uña dentâ da Laragœu,
E ghe sciortì de sangue uña mariña;
Ma Argante, che un diræ ch'o se ne mœu,
Levâ ra ponta, o torna in pavariña,
E inderrê ghe l'asbriva, a lê diggando,
Questa l'è rôba tò, te ra remando.

80
L'arma, chi offeize, e aoura vendetta a porta
O ra fà scigorâ avanti, e inderrê;
Ma a Gofredo a gh'arriva sempre storta
Perchè ra testa o ten chinâ a ri pê;
Però in cangio a Siggê, per mara sciorta,
A ghe passa ra gora, e addio messê.
Lê se ne mœu, ma o mœu ciù che contento
Che sò patron n'è uscîo a sarvamento.

81
In sto mæsimo tempo Soliman
Uña sasciâ in tra testa o dà a Roberto,
E o t'arreversa là questo Norman,
Senza trovâ ni aggiutto, ni sciværto.
Ma Gofredo arraggiaoù ciù che n'è un can,
Visto sto caxo, o sciorte in campo aværto,
E con ro spiddo in man, fæto coraggio,
A chi o tira de ponta, a chi de taggio.