Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/160

Da Wikivivàgna

40
E a saræ derruâ zu a tocchi a tocchi,
Tanto ra tormentavan con ri travi,
Ma ri Turchi, che n'eran manco arochi
Çercando de defendese da bravi;
Donde veivan piccâ quelli gren ciocchi,
Ghe reparavàn con straponte, e cavi;
Tanto che se pœu batte, ma n'importa,
Che ra botta in tra laña a resta morta.

41
Aoura mentre se fa questo fracasso,
E da tutti se mostra gran bravura,
Sette votte piggiò da ro Carcasso
Clorinda re sò freççe, e dall'ærtura
A re tirava drîte zù da basso,
Mandando quanti a tocca in seportura;
Ni a piggiava l'amira a i sordatuzzi,
Ma a ri Grendi, a ri Forti, a i ciù Galuzzi.

42
Ro primmo, che in tre piste o gh'incappasse
Fu ro secondo Figgio dro Re Ingreize
Aspêtando che appeña o se staccasse
Da ro repoæro, un corpo a ghe desteize,
E comme ro villan fa a re poasse,
Così sta Crûa in terra a ghe strateise
Ra man drîta con tutto ro sò guante,
Ch'o l'aveiva de ferro sigillante.

43
Steva D'Ambosa a ro cacciò in tro fosso,
E Clotario cazzette zù dra scara.
Quello morì, meschin! sciaccaoùghe ogn'osso.
E questo lì desteizo, o cria: Moæ cara!
Mentre o spoincia ro travo, o l'è percosso
Ro Fiamengo in tr'un braçço, ch'a nò sgara,
E ro ferro sì forte a gh'ha ciantaoù,
Che uña tenaggia no l'avræ arrancaoù.

44
A Monsignô Ademaro, meschinasso!
Chi veìva da lontan ra tombarella,
Gh'arriva uña saetta in tro mostaçço,
E mentre o se ghe tocca, uña ciù bella
Ghe pezziga così cian cian ro braçço,
Ch'o ghe resta incioaoù a uña mascella,
In forma che ro bon servo de Dio
Per man d'esta treitôra o l'è spedîo.

45
Pallamede, ch'o l'è squæxi arrivaoù
In çimma, e dro perigo o se ne batte,
Giusto in tre l'œuggio drîto asseguraoù
Ven ro settimo ferro, e addio savatte;
Che ra saetta gh'ha fiña passaoù
Ra testa, e ro copuçço, e a ghe fa sbatte
Un corpo in terra con ra scara e tutto,
E o mœure li senza poeì dâghe aggiutto.

46
Così a tira ra Fêa: Gofredo intanto
Và per dà a ro Pagan un nœuvo assâto.
O l'eiva pronto d'uña porta accanto
Çært'argagno de macchina ciù âto.
L'è uña torre de legno, e a s'ærze tanto,
Che façilmente un pœu montâ de d'âto,
Torre, che de persoñe ben armâ,
Mobile sciù dre rœue a ven tirâ.