Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/121

Da Wikivivàgna

48
Questi d'uña desgrazia dolorosa
Portan ro segno in apparenza çærto:
Rotta dro bon Rinardo, e sanguinosa
Ra sopraveste, e l'âtro arneize aværto.
Dappertutto se sparse d'esta cosa
Un confuso rumô, vario, ed inçærto;
Chi demanda re nœuve, e chi osservâ
Vœu dro Garzon ra roba strapazzâ.

49
Vedde, e conosce ben ra mole immensa
Dro grande usbergo, e ro sprandî dro lumme,
Vedde l'ôxello, che a ro Sô comença
Provâ ri figgi, e non se fîa a re ciumme:
Arme, che in guerra pe re primme, e sença
Nisciun contrasto vedde ha per costumme,
E aoura con sdegno insemme, e con pietæ
Re mira in terra rotte, e insanguinæ.

50
Mentre fremme ro campo, e ra caxon
De questa morte chì varia se stimma,
Fe Aliprando ciamâ ro pio Buglion,
Che ra preìsa condûta ha poco primma,
Ommo onesto, e capaçe de raxon,
E che de tutti s'ha guâgnaoù ra stimma:
Dimme, ghe dixe, senza ninte asconde,
Comme hæto avûo tutte quest'arme, e d'onde?

51
Ghe respose lantô: De chì lontan
Quanto un’ommo andereiva in doe giornæ,
Sciù ri confin de Gaza in poco cian
Serraoù da monti, e fœu de stradda assæ,
Dove tra sêze scorre un lento rian,
Chi descende da quelle sommitæ,
Questo, pe re gran maccie ombroso, e folto,
E' un lœugo d'assassin da temme molto.

52
Stimando qualche Mandra, che ghe fosse
Condûta a mangiâ l'ærba a quelle sponde,
Se vidde sciù quell'ærbe tutte rosse
De sangue, un ommo morto appresso re onde.
A re arme, e a quelle insegne ognun se mosse,
Che tutti conoscèn tuttochè immonde:
Mi m'accosteì per poeì scrovîlo in cera,
Ma viddi che ra testa lì non gh'era.

53
Ro corpo, che ra drîta man n'aveiva,
Tutto era trapassaoù da re stocchæ,
Chì l'ælmo in tærra vœuo, là se vedeìva
Un'Aquila con re are spalanchæ.
Mentre çærco de veì se mi poëìva
Saveì quarcosa de sta novitæ;
M'accorzo d'un garzon, che de spavento,
Vistine noî, scappò comme ro scento.

54
Fu arrestaoù non ostante, e a ra demanda,
Che subbito ghe feì lê me respose,
Che o vì ro giorno avanti da uña banda
Dro bosco uscî dra gente, onde o s'ascose,
Che un portava uña testa veneranda
Pe re sò trezze bionde e sanguinose,
Ra quæ ghe parve in rimirâla attento
D'un zovenetto, e senza barba in mento.