Pagina:Piggiâse o mâ do Rosso o cartâ.pdf/54

Da Wikivivàgna

Manin. Cose gh'aveivo da dî! ti sæ mëgio che mi che co-a serva no ghe parlo... pensiteghe ti...

Nic. Oh da quando in ça?...

Manin. Da quando in ça? da quando me son accorta che a l'é lê che a comanda in sta casa, e sciccomme mi a-i so ordini no ghe vêuggio stâ, coscì lascio che a fasse e no me ne mesccio... se ti vêu qualcosa, diteghe-o ti.

Nic. Ma miæ ûn pö che figûe a me fa fâ davanti a-i foresti!

Man. Ma lasciæ ûn pö andâ... lasciæ corrî.

Nic. Vanni sûbito a vedde cose succede zû da basso.

Manin. No ghe vaddo ninte.

Nic. Oh perdiesann-a!

Manin. Sbraggia... sbotta... scavissa, no ghe vaddo ninte, no ghe vaddo ninte (parte adirata).

Fal. Sciâ Manin, sciâ Manin sciâ sente (segue Manin).

Man. (Che belle scene!)

Nic. Cose sciâ dixan de ste belle demöe! ghe pä che me ghe manche ciù ninte?

Man. Ma se no se ghe deve manco dâ a mente!

Pip. (dopo essere stato qualche tempo in silenzio come maturando un progetto) Mæ cao sciô Nicolla, se sciâ vêu che ghe digghe quello che penso, me pä che ûn pittin de torto sciâ l'agge voscià ascì.

Nic. Comme... ûn pittin de torto?

Pip. Ma segûo... tûtto secondo mi, ö ven da-a troppa confidenza che se dà ä gente de servizio.

Nic. Ma cose gh'intra a gente de servizio?