Ros. Se sciâ vêu che ghe portan rispetto, sciâ comense a portâlo a-i atri... e scì! a me dîxe lengua brûtta.
Nic. Sempre liti, sempre cæti! oh perdiesann-a che no se posse ciù quetâ ûn momento? Voî andæ in casa (a Rosina).
Manin. Se lê a sta in casa ciù ûn momento me ne vaddo mi.
Fal. E mi ascì, ûn ommo do mæ carattere... sentîme perde ö rispetto.
Ros. Mi n'ho perso ö rispetto a nisciûn e se...
Nic. Ve dîggo che taxei! voeì che pigge ö bacco? andæ in casa.
Ros. (andando). Lengua brûtta a mi! a l'é lê ûnn-a lengua brûtta (via).
Nic. (a Manin). Percose ti gh'æ dîto lengua brûtta?
Manin. Aoa sentimmo! bezêugniä che ghe domande scûsa.
Fal. Ah sciâ permette sciô Nicolla cäo...
Manin. Ma sciâ lasce andâ, sciâ no vedde che g'han toccôu ö so pestûmmo, ö so amorin.
Nic. Amorin ûn corno! l'é che mi son stûffo de queste scene.
Manin. E mi son stûffa de doveì chinâ sempre ö collo a ûnn-a paisann-a senza educazion. O fêua lê, o fêua mi, ecco cose te dîggo.
Fal. A sciâ Manin a l'ha raxon... o fêua a serva o fêua lê... a l'é in t'ûnn-a poxizion incompatibile.
Nic. Vorriæ ûn pö savei cose sciâ gh'intra vosciâ?
32