 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Ros. Cose voeì che ve digghe! l'angoscioso ö gh'é sempre; zà lê ö tia ö rocco ä dêutta, ö l'é ûn despiôu comme l'aïa e ö s'accomodieiva ûn pö e osse...
Gio. Gh'é do spesso! gh'é do spesso!
Ros. So assæ do spesso! Se vedesci quando no gh'é ö patron, che scene, che commedie, a l'é roba da fâ rïe e galinn-e.
Gio. E a sciâ Clotilde cose a ne dixe?
Ros. Quando gh'é l'amigo, so lalla a a manda via... zà lê poi a no se mesccia guæi de ninte, a l'é sempre in ta lûnn-a, seì ben, a l'é innamoâ do sciô Bertomelin, vostro patron.
Gio. Eh! me pâ che ö segge ûn osso dûo! Ö sciô Manuello ö no g'allögia. Ö se dev'ëse accorto de quarcösa, e taffete ö te l'ha asbriôu in scagno e in villa no se ghe ven atro che a-e feste. Anchêu ö l'é insciù, ma ö l'ha i ordini.
Ros. Se ö ghe vêu ben ö se ne fa do bello di ordini. Ghe scommetto che da chì a ûn pö ö l'é chì a rondezzâ pe-a ciassa (guardando dentro a sinistra), miæ ûn pö se l'ho dîto? ve-o là co-a scciûppetta, guæi guæi ciammo a sciâ Clotilde perchè a vegne zù.
Gio. Aoa lasciæli ûn pö andâ e dæme a mente a mi.
Ros. O no, o no, lasciæme andâ, l'é tardi e ho zà piggiôu di sbraggi.
Gio. Ûnn-a cosa sola... dîme ûn pö Rosinn-a, ve sovvegnî de quello che v'ho dîto?
Ros. De cose?
Gio. sæi ben... quando se majâ ö sciô Bertomelin...
