Pagina:Marston.Ms.56.1-45.djvu/40

Da Wikivivàgna

in Ierusalem agni II-V.

Morì Ioram e regnà so figo Acaz. E questo Acaz regnà agni II-V.

Or in quello tenpo o regnava Isaia proffeta in Juda e monti atri proffete[1] , Ozue e Amoz. E in quello tenpo si vègne Sonaburari re de Sirima e li figi de Romola in Ierusalem per conbate, e non ge poem fá niente, che lo nostro Segnor Dee si mandà lo angero inter l'oste de quelli de Siria e fege grande mortal[i]tae inter lor.

Jsaia proffeta proffetà e disse che la Vergem Maria apartoirà um Figo chi averà nome Emanuel.

Morì Acaz e fo soterai[sic] in Ierusalem.

E depoí Acaz regnà so figo Ezechiaz.

Or in quello tenpo Sarmanasar re de Siria vègne sorve lo re de Issael e lo re se fe so vasalo. E in quello mesmo tenpo si vègne Senabucharss, figo de lo re de vègne Siria, e preize una citae chi avea nome Sarmana, e menàne con lé in Siria tuti li homi per söi servi. E tuto questo cheite a li figi d'Issael persochè elli non oservavam li comandamenti de lo nostro Segnor Dee e oravam le idolle.

Quando Ezechias ave conpio XIIII agni de la soa segnoria, si vègne Senabuchares sorve la citae de Jerusalem e mandà a dí a lo re Ezechias che ello ge devesse dá la terra e la citae de Jerusalem. E quando Ezechias ave inteizo so, si mandà per Isaia proffeta, e fem oraciom a lo nostro Segnor Dee chi lo devesse aiá contra lo re de Siria. E lo nostro Segnor Dee si lo vosse exaudí, e mandà lo so angelo chi amassà tuti quelli de Siria in una nöte, e amasàne C LIII- M de quelli chi eram inter l'oste. E la matim, quando lo re de Siria se levà e vi tuta la soa gente morta, si se ne fuzì e tornàsene in Siria, a Ninive, a la grande citae, chi era si grande che um homo avea asai a fá andá da l'um cavo a l'atro in trei iorni.

Or quando lo re de Siria fo zointo a Ninive, e' l'intrà in lo tenpio per adorá le idolle, e söi figi lo amassàm in lo tenpio. E questo fo Amao de Machu e Sarachazer.

E pöa lo re Ezechias se amorotì[sic] de che o se pensava morí, e fe pregera a lo nostro Segnor Dee che ello ge cresese la vita agni XV. E regnà Ezechias in Ierusalem agni II-VIIII, e fo monto bon re e desfè le idolle e fe ronpí lo serpente de ramo che Moizes avea faito in lo dezerto, persochè li figi d'Issael lo tegnivam ancho a grande onó. Morì Ezechias e fo soterrao in Jerusalem con li atri re.

E pöa regnà Manases so figo, lo quá regnà agni IIII-V. E se lo paire fo bon, lo figo fu tanto pu ré, e fe tuto lo so tenpo cosse contrarie a la volontae de lo nostro Segnor Dee. E quando o incomensà a regná o non avea salvo agni XI. Questo orava le idolle e fe amassá in Jerusalem monta gente, e tute le cosse chi stavam má, si le fe tute refá, e le cosse chi stavam bem, si le fe tute desfá. Questo Manases morì e non fo sepelio con li atri re, ma i lo fem soterrá in um orto, cossì como se apertegniva a um ré homo.

E depoí ello regnà so figo Arom agni II-II, ma o non regnà in Ierusalem salvo agni XII. Questo atro fo marvaxe re e adorava le idole e fe tute le cosse ree, pesochè[sic] o l'avea tuti li ré costumi de lo paire, e la gente de la terra si zuràm che l'ociream, e si lo ocizem.

E regnà per ello so figo Ioxias. Or Ioxia regnà agni III-I e fo bon re inver la gente de la terra, e netezà lo tenpio. E in quello tenpo o ve si vègne faraom incontra lo re de Siria, e insì Ioxias contra lor e fo morto in lo canpo de Magadon, de che o ne fo grande dano. Unde lo nostro Segnor Dee ne mostrà grande mirachulo de la soa morte unde tuti li erbori e le fontane de quella terra si sechàm. E fo portao a sepelí in Ierulasem[sic] in lo morimento de li re.

E depoí questo, regnà Ioas agni II-, e fo si ré re contra lo nostro Segnor Dee, de che ello perdè lo regno de Persia, e questo fo per la soa superbia.

E vègne lo re de Egito e levà so frë Ioas e fo de Ioxia figo, lo qua ave nome Eliachim, e si ge mise nome Ioachim, e regnà agni II-, e ne regnà XI in Jerusael[sic]. E in quello tenpo Nabucdonozor re de Babilonia si vègne in Ierusalem e pigà Ioachi' e felo so vasalo.

Morì Ioachim, regnà so figo Achim, e lo avea nome miso lo so nome, zoè Ioachin. E questo Ioachi' regnà meixi tre[sic] sensa pu.

E alaora fo conpio la tersa quarta etae, e in quello tenpo fo II-I generaciom.


Chì se contèm como Nabucdanozor preize Ierusalem fin a lo tenpo de Teris re de Persia chi per so comandamento retifichà lo tenpio.

In quello tenpo regnà Nabucdonozor in Ierusalem, e insì contra a Ioachim a canpo. E Nabucdonozor lo preize e destruse Ierusalem e tuta la övera che avea faito Saramon. E arobàn lo tenpio. E arobàn quelli trenta denari che

  1. Proffé o poriæ ese o plurâ de proffea, forma ciu sccetta de proffeta, quest'urtima però a l'ea za aprœuv'a pigiâ o sorvevento. (G. Musso)