Pagina:Malinverni C. Bolle de savon 1921.pdf/84

Da Wikivivàgna

o cantava, poveo Pascoli,
comme chi ha ûnn-a spinn-a a-o chêu:
tûtti se diva sentindolo:
cianzi, canta.... roscignêu!

Canta ancon... sempre!... i tò canti
son pe noî stelle do çê,
e son goççe de diamanti,
e son fiori in sciö sentê;
i tò canti san de lagrime
ma fan tanto ben a-o chêu....
Cöse importa e nostre làstime?
cianzi... canta... roscignêu!

D'ogni tanto se sentiva
ûnn-a voxe doçe, ûn son....
Tûtt'assemme a voxe a moîva
sensa terminâ a canson:
ven l'annunzio comme ûn fûlmine
e o fà strenze a tûtti o chêu...
- Canta ancon!... - ma sghêua in te nûvie,
sghêua lontan o roscignêu....