Pagina:Malinverni C. Bolle de savon 1921.pdf/191

Da Wikivivàgna

E ûn figgiêu cöse o l'é? - O n'é forse ûnn-a sciô,
sciô da casa, ch'o vive de cûe de frasche e amô?
Guai, se o se lascia solo, se o giardinê amoroso
no ghe stà apprêuvo! O fiore o diventa... ûn battoso.
Attenti! se se lascia ch'o piggie e stradde storte,
che a lûxe de quelli êuggi coscì belli a s'ammorte,
che quelle bocche fæte pe-i baxi, quelle gemme,
diggan de paole brûtte, diggan de gren giastemme,
a sciô a perde o profûmmo... no basta, se gh'azzunze
che a secca, a crêuva e resta solo o spinon chi punze. -

Ûn figgiêu! - Gh'é quarcosa de ciù prezioso a-o mondo
d'ûn pûtto, d'ûn bamboccio, d'ûn bello risso biondo?
Presente che innamôa, promissa pe o futûro,
anchêu cianta chi scioîsce, doman frûto matûro;
anchêu nostro demoelo, sciô do nostro giardin,
lavoratô doman; onesto çittadin,
che cö stûdio e l'inzegno, co-i muscoli d'äsâ,
cö martello, co a sappa, in porto, in tæra, in mâ
o fä sci che l'Italia, doppo sto gran scrollon,
a segge veramente forte e grande nazion. -

Vasta mente, êuggio d'aquila, chêu grande d'italian,
Mazzin, esule a Londra, o piggiava pe man
i figgiêu dell'Italia despèrsci pe-a çittæ,
e o ghe dîva: sö o vostro meistro, sö o vostro poæ: