No poeì dall'aerbo o frûto destaccâ,
no aveì de denti pe sciaccâ a niççêua,
aveì lammo e çimello e no pescâ,
andâ a caccia e tornâ co-a sacca vêua,
en tûtte cöse, cäo Feliçe, o zûo
che dan piaxei comme a sûssâ ûn agûo.
Coscì quello c'ha faeto o gïo do mondo,
c'o l'é staeto patron d'ûnn-a tartann-a,
o torniae, vëgio, a rischio d'andâ a fondo,
pe-o mâ sorva ûnn-a scorsa de bazann-a;
e s'o vedde ûn sciabecco o solo ûn gosso
sospiando o dixe: ah! poëse tornâ mosso.
Trovâme in mêzo a tanta zoventù
che pä ch'a digghe: - vitta! son chì mì....
de votte gh'é che no ne posso ciù:
m'assimenta o sò fâ, o sò presûmì;[sic]
m'angoscia ëse tegnûo comme ûn imbrûmme,
comme ûn oxello chi n'ha ciù de ciûmme.
Ciù neigro d'ûnn-a nûvia abburrascâ,
ciù lûvego d'ûn caroggin do mêu,
scorossôu comme chi se l'ha pe-a mâ
ch'o tacchiae lite scinn-a co-i rissêu,
scappo via mugognandome in ti denti
çerte paole che paan tanti aççidenti.
Pagina:Malinverni C. Bolle de savon 1921.pdf/122
Câa