 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Passa in mëzo a quelli scheletri
comme ûnn'onda de spavento:
Cavallotti e Imbriani dîxan:
- o l'é nostro st'ardimento!
Vegni, Bruno, in taera libera
ti veddiae, fà bon dormî:
vegniâ o giorno chi ne vendica…
vegni, Bruno, chì con noî. -
Lazzù, lunxi, in mâ, în te l'ïsoa
de Caprera a nêutte a sente
a gran voxe in mëzo a-e raffeghe....
Dixe: bravo, o mae tenente!
Quell'assâto... quella càrega
ä trincëa… a vaeiva ûn mïon...
zà, o l'é sempre sangue ligure....
sangue nostro… sangue bon!...
