Sensa ûnn-a nûvea o çê, netto, tûrchin;
l'äja tepida, sann-a, profûmâ:
o baxa i schêuggi, o bägia in sce l'aenin
quæxi sens'onda, sensa maoxi o mâ:
tûtti i monti da Vötri a Portofin
son spassæ pan sciortii da ûnn-a bûgâ...
che bello sô! pâ, intrando pe-i barcoin,
ch'o digghe: – no l'é tempo de ciömâ. –
Fortûnôu chi ha duî parmi de terren:
se sappa l'ortiggiêu, s'alliama a villa,
se canta, se scigöa, se va e se ven:
gh'é quarcosa in te l'aja che recilla,
che recuvea, che piaxe, che fa ben....
brilla o çé, brilla o mâ, l'anima a brilla. –