a l'é lê ch'a fæto l'êuvo,
e son mi che canto e.... schêuvo.
A l'é stæta ûnn-a pensata
a segonda fâ de cangio,
e a meitieiva ûnn-a cioccata:
zà, mi quande beivo e mangio
con di amixi.... che disastro!
a se m'arve sensa inciastro.
Lasciæ dî che a l'é tûtt'ûnn-a,
tanto semmo in Carlevâ
acciappemmo sta fortûnn-a,
no se stemmo a ammagonâ,
d'ëse in tanti vegi amixi,
mëzi calvi e mëzi grixi.
Beivo dunque e invito a beive
tûtti quanti a l'amistæ:
Sentî? fêua ghe sa de neive,
chì, a redosso, pe chi ha sæ
gh'é do döçe e de l'amäo,
tûtto vin che dà l'aväo.
Beivo torna.... e a beive invito…..
tûtti, sciù! c'ûn bello: evviva!
chì, bottigge e gotti, fïto....
piggia lampo a comitiva....
Pagina:Malinverni.Due.brocche.de.viovetta.1908.pdf/55
Câa