Pagina:Lunario per le dame1811.pdf/33

Da Wikivivàgna

22


Foa IV.a
L'Èrboo d'Oiva e o Perseghin


Dixeiva un êrboo d'Oeiva a un Perseghin
Che gh'ea nasciuo vexin,
Amigo bon per tì,
Che ti e vixin a mì, perchè atrimenti
Quando sciuscian i venti
Ti saesci a ma partìo senza de mi?
Grazie, risponde l'atro;
Grazie ma sotta a tì
Non posso mai scricchì,
Perchè m'ascondi o Sô
E m'arrobi l'umô,
Se un Prottetô te tocca
Mîa comme o sta de bocca.



Foa V.a
A Beghinna


Gh'ea unna çerta Teexa,
Donna vegia e de Gexa,
Fainotta de mestè,
Che coi euggi inversê torsendo a testa
Tutti i giorni de festa,
A êse bello tempo, comme a ciœve,
A se sciorbiva e messe comme e œve,
Ma i giorni de lavò
A stava a o banco co o rosajo in man,
E pregando a faseiva tanto foô,