Pagina:Lunaio Regina 1835.pdf/91

Da Wikivivàgna

A mostrâ pe un-na mäveggia,
E per fâme dî: meschin!

Piccò ä porta finalmente
Un-na pæsta de Paisan-na,
Rossa, e ardìa comme un serpente,
Con medaggia e gran collan-na:

L’è chi a Mamma! tutti crion;
A l’intrò, a bevè e a mangiò,
A lê poi me consegnon,
Che ben lonxi a me portò.

In carossa son partio,
Che testæ a me fè piccâ?...
O Sô in Lion m’hà brustolio
Pe-e montæ c’ho dovûo fâ!...

Me portava un dito o Tatta;
Arrivæ sotto un sujêu,
O ne dè de mi un-na patta
Dove gh’ëa un atro figiêu;

Questo, un so Rampollo o l’ëa,
Che per morto fen passâ!...
De sei meixi, giano in cëa,
Tanto grasso da sccîuppâ.

Ah! mai ciù ghe fusci andæto!
Che compagno g’hò trovôu!
Indiscreto; mâ assuefæto,
Che i mæ drïti o s’ha uzurpôu!...

Mi cianzeivo, e lê tettava,
E fin ch’o n’aveìva vêuggia,
Tutto o læte lê piggiava,
E mi incangio un pö de schêuggia!