Pagina:Lunaio Regina 1835.pdf/74

Da Wikivivàgna

Con ra so Amera e o Cugnâo
S’aspettava ascì o Spozâo.

A l'ëa brutta de figûa,
Un tappetto de statûa,
Ma a parlava, a dî a veitæ,
San Remasco ben assæ.

Due carosse s’ëa fissôu,
Cioè, per dî e cose ciù vee,
S’ëa fissôu due rebellee
De ciù belle, (e a bon mercôu!)
Da doveise a êutt’öe trovâ
In sciä Ciassa da Nunziâ.

Mi gh’andeì precisamente,
Ma nisciun se ghe trovò,
Questa cosa a m’angosciò;
Passeggiavo.... finalmente
Da træ parti un ne spuntò;

Quello avanti a un-na panêa,
Questo apprêuvo a un-na lettêa,
L’atro c’un fangotto in man
Che o l’ansciava comme un can;
Ecco a cosa comm’a l'ëa:

Per n’andâ coscì ä sprovvista,
Grighêu, ommetto de recatto!
O mandò un pö de provvista,

Per exempio un bello piatto
De bescêutto[sic] ben guarnìo,
Un rosbiffe, duì bonnetti,
Pin de triffoli e oxelletti,
Un nasello zà bugìo;
Un’enorme çimma pin-na,