Pagina:L Amandoin de Bonasseua lunajo 1858.pdf/60

Da Wikivivàgna

Che d'intorno ve demôan
E ve fan da spiritosi
Pe-o sigäro consûmôu,
Ma che invece fan tremâ
Ne-o doveì consciderâ
L'ommo nato degradôu!

Tûtte cöse, tutti abûsi
Confermæ solo da-i usi
De quell'epoche avvilïe
Quande i re ne fâvan rïe;
Ma che dëvan riformâse
Da-i governi e sradicâse,
Perchè oltre d'astronâ
Sempre a testa a chi ha da fâ
Ne-a so casa, ne-o so scagno
Pe-o gran stento do guadagno,
Son a spinta e l'occaxion
Pe ciû d'ûn de fâ o pötron,
De fâ o laddro e o mascarson.

E poi cose! serv'assæ!
In to mëzo ä civiltæ
Pe-o ben'ese ûniversale
No se deve tollerâ
Mai ûn'arte chi non'ha