Pagina:L Amandoin de Bonasseua lunajo 1858.pdf/56

Da Wikivivàgna


Metto ûn'atro paragon: –
Gh'è ûn vexin ch'o l'ha a pascion
De sûnnâ tromba, tambûo,
De fâ a pæsta, fâ o derrûo
Comme l'è ä giornâ d'anchêu
Specialmente in ti figgêu,
– No ghe posso forse dî:
Ma mi ho coæ d'andâ a dormi?
Stæ ûn pö sävio, cäo vexin
Ch'ho da scrive l'Amandoîn?

Dunque ho torto se me pâ
Che o piaxeì de scampanâ
O l'è ûn gûsto prepotente
De rompî l'antonia a-e gente?

Mi me piaxe in t'ûnna villa
Circondâ de collinette
Göde all'aja ben tranquilla
L'allegria de campanette,
E sentîle dä lontan
Repiggiâ di man-in-man.
– Chi pazienza, gh'è o consenso
Do pio popolo propenso
De sentîsele astronâ,
E mi chi no gh'ho da intrâ.