Pagina:L Amandoin de Bonasseua lunajo 1858.pdf/33

Da Wikivivàgna


Ve rincresce, dî a veitæ,
D'aççettâ l'ereditæ
De sto gran çinquatesætte
Chi è passòn[sic] coscì in t'un ætte,
Coscì pin de belle cöse
De vicende portentose,
De sequestri de giornali,
E de glorie tëatrali?

Ripûdiâlo? – oh mai ciû a-o mondo,
Ch'o saæ un træto d'ignoranza,
L'anno classico, fecondo
Di capelli a la Claranza!...
– Bravi! bene! – segno espresso
Che seì figgi do progresso.

Dunque lascio o vin e o gran
Co-i lammenti do paisan,
Lascio stâ l'astronomïa
Perchè o tempo o l'è passôu
Che premeìva ä Polizïa
D'intrigâse da-o Stampôu,
(Malizietta ch'a ghe vêu
Per poeì lëzine in to coêu)
E me mäximo[1] o talento
Pe intrâ fîto in argomento.

  1. errata corrige mäxino