Figüraève cumme a l'è restâ sentindu che só pappà u pensâva de fâ ammassâ u só amigu!
Sensa fâsene accorze da lé che u nu suspettâva de ninte, a gh’ha scangiôu a lettera cun ünn’-âtra che a diva cuscì:
« Cau fraè, zà che ti è in festa, fàmme u piaxèi de dâ maè figgia per spuza a quellu che u te purtià questa lettera ».
L’indumàn Florindu u l’ha cunsegnôu a lettera a-u rè che doppu aveila letta, u l’ha faètu ciammâ a prinçipessa e u gh’ha ditu: « Eccute chi ün spuzu che u te manda tó pappà: ti e cuntenta? ». « Quellu che u fà maè pappà u l’é sempre ben faètu » a l’ha rispostu Stella.
u rè du Purtugallu u l’ha spuzôu i duì zuveni ch’ean cuntenti e feliçi. Ma u rè de Spagna quandu u l’ha sapüu du matrimoniu de só figgia cun Florindu u l’é muntôu in sce tütte e fürie cuntru só fraè. Ma questu chì u gh’ha faètu vedde a lettera che u l’aveiva riçevüu e u rè de Spagna u l’ha finìu per quetâse. Allua u gh’ha cuntôu cumme u l’aveiva incuntrôu quellu paisàn che u lezeìva int’e stelle u destìn de só figgiu e che u gh’aveiva ditu: « Quellu che u Segnû u véù, u deve succede a tütti i moddi ». U gh'ha ditu u rè de Purtugallu: « Piggite in pasiensa quellu che l’é successu: aa vuentaè du Segnû semmu suttuposti tütti ».
E u rè u l’ha aççettôu Florindu per só zenneu e quandu u s’é sentìu vixìn a muî, u l’ha faètu erede du só regnu.
Gh’ea ünn-a votta ünn-a figgéùa che a l’aveiva per muinn-a ünn-a stria[2].