Pagina:G. Peragallo - Poesie - 1870.djvu/9

Da Wikivivàgna

Ch'o l'ha in spalla un cataletto,
E o se o porta con piaxeì?
Quello vegio o l'é Tobia.
I Asciri in t'ûnn-a guæra
L'han cacciôu co-i aste in tæra,
E o l'é cheito in prexonia;
Ma quantunque prexonê
L'allegria se vedde in lê
Di ommi giûsti e rassegnæ;
Finn-a o Re chi l'ha piggiôu,
Se pêu di ch'o n'é innamuôu;
O ghe porze di dinæ,
E o ghe lascia a libertæ
De poeì fâ cose ghe pâ,
E d'andâ donde o veu andâ;
E o brav'ommo de Tobia
Comm'o i spende, dond'o gia?
Donde o porta a so virtù,
O l'é stanco, o no pêu ciû:
Questa nêutte o n'ha piggiôu,
Se pêu dî manco respïo:
Primma ûn maoto o l'ha ascistio,
Poi treì morti o l'ha portôu
D'arescoso a sotterrâ.
A sò nêutte, a sò giornâ
Sempre o a passa a questo moddo.
Quand'o porta ûn pö de broddo
A-o pöudiao chi langue in letto;
Quand'o çerca l'orfanetto,
E o ghe mette a mutta in man;