Pagina:Cittara.zeneize.1636.pdf/78

Da Wikivivàgna

Solo, dezerto, e pin de pensamento,
Con ro Cuoe tutto cuoetto, e preboggio,
Vaggo pe ro dezerto, e nò me fio
D'atro compagno che dro me lamento.

Poso ro pe pin d'asmo, e de spavento
D’ogni minima foeggia ingiroxio;
Guardo s'Amo m'ha visto, ni sentio
Per fame quarche nuoevo tradimento.

Mà quanto chiù m'ascondo, e me sotterro
Le chi m'hà pe ra brilla, e me ten forte,
Sempre è comeigo, e pa ch'ò sæ de ferro.

Fuzzo, abborrissio Amo come ra Morte,
Ma se chiù me destacco, chiù m'afferro
Tanto porta con seigo ra mæ sorte.