Pagina:Cittara.zeneize.1636.pdf/66

Da Wikivivàgna

Cento votte ro dì muoero, e renassio,
Nò me resta un Cugia de læte adosso:
Vivo de raggia, e frenna à chiù no posso:
De tutt'un poco hò in mì; d'ogn'erba un fassio.

Poæro tosto un fantasma: un'ombra, un sasso:
Tosto unna notomia de pelle e d'osso;
Amo, chi fà con mì sempre dro grosso
Me voze, e me revoze à cazzafassio.

Con ri mà de lovetti hò tanto grou
Zuoemoæ che nò sò ben cose m'assumme?
O ro nomme d'Amante, ò desperou.

Dunca puoe sta che bruxe, e nò consumme?
(Crio trà mì com'un inspiritou)
Zaninna cara, De te dagge[sic] lumme.