Pagina:Cittara.zeneize.1636.pdf/57

Da Wikivivàgna

Minetta in questo puinto fasso invo,
Quando ben vuoi m'havessi da reffa,
De nò dive chiù ninte dro me ma,
Accordævene vuoi con ro Segno.

Quant'hò fæto fin chì per vostro amo,
Tutto ro Mondo nò ro puoe desfa;
Ma che me deggie chiù desbatteza,
Piggiæ, se ve ro cressi, un grosso erro.

Per questo, me dechiæro in sciù duoi pe;
Me daggo oura per sempre per pentio
D’essemeve perduo tanto aderre.

Me poæro Crestian d'essene uscio;
N’erzo re moen per giubilo à ro Ce
Oh cara liberte: Minetta adio.