Pagina:Cittara.zeneize.1636.pdf/183

Da Wikivivàgna

Hommo nò vì per cortexia chiù grande,
De dentro armou de caritæ divinna;
Trà ri grendi grandissimo, e in sò stato
Basso quanto chiù ato,
Quanto chiù ricco come ra Marinna;
Bon, Giusto, Pio, da tutti benvossuo;
All'Imperio nò fæto, mà nassuo.

9.
Le con giusta baransa,
A ro Ricco, e à ro Povero prescrita
Giustitia, e Temperansa
Compartirà con mente e con man drita;
A nissun benche minimo interdita
Sarà ra sò prezensa;
A nissun denegou porta, e audiensa:
Le dra povera gente ro conforto;
Dri pupilli, e dre vidove recetto
Proveira con effetto
Che à nissun sæ pur un cavello torto;
C'haggie ognun, com'e giusto, ro sò drito;
D’ogn'un Porto, Refugio, e brassodrito.

10.
Canson, tanto ne baste; semmo à pego
L’anda chiù in là sarà stimou capricio,
Digghe ro resto Brignore, e l’Albricio.