Pagina:Cittara.zeneize.1636.pdf/153

Da Wikivivàgna
DEL SIGNOR
GIO. STEFANO
CERONIO.

NOTARO.


Atri passan montagne, atri marinne
Per fase in cò dro mondo mensuna;
Atri s'acchiappan quarche moschetta
A re fiandre, verrue, o Valtellinne;

Atri son che dri agni re vintinne
Perdan apruoeo à quarche Cardena,
Sperando ò deggie Pappa deventa
Si ben spesso de mosche han re muen pinne.

Re gente, chi no voeran moæ mori
Tutt'este cose fan, e dri atre assæ
Per fa de lo quarcosa sempre dì;

Perche dunca ri versi nò stampæ,
Vorræ savei, Cavallo, è a Zena, è a Vuoi
Senza caxon così gran torto fæ.

Se De commoditæ
V'ha dæto de di ben fra ri zeneixi,
Chiù che à Marron in quelli suoe pae[i]xi,

Færo perche ben speixi
Ri agni, che fuzan tanto astallerei,
E à despeto dro tempo scamperei.