Doppo havei tutta nuoette tempestou
Con ra fossina in man dentra Marinna
E combattuo con l'ægua e con ra brinna
Povero sciabegotto desperou,
Sciù ro schiatta dro dì m'è capitou
A ra fossina à caxo questa ombrinna;
Oh' quanto intro me cuoe bella Maxinna
Tosto inpensando à tì n'ho giubilou;
Cosi dentr'esto povero Cestin,
In quest'areghe fresche refreschæ
Da re lagrime me seira, e mattin,
Te ne fasso un prezente; haggi pietæ,
Te prego dro me ma, chi è senza fin,
Chi moveræ ri sassi à caritæ.