Pagina:Chittarin 1772.djvu/212

Da Wikivivàgna


18
Ve scriveræ de ciù; ma ro relœurio
Me dixe, che quattorze son re primme
Che soneran: che lasce andâ re rimme,
E m'incamiñe à ro mê tremelœurio.

19
Me capî? Vœuggio dîve, à ra Dugaña,
À spedî, à sbrigâ tanto invexendo,
Che mi mæsmo, se parlo, non intendo:
Chi s'imbarca in feluca, e chi in tartaña.

20
Ro Rettô de Buzalla, e un sò parente,
Gian Luçian codrobbo, e Lucca gava,
Gian duron figognin, sò madonnava,
Sette crave, trei mogni, e atra gente,

21
Bezœugna tutte réndere spedíe;
E se averan ra sò patente netta,
S'anderan à piggiâ ra sò bolletta;
Se no, mi no me tocca ro forbíe.

22
Ma sento che ra muza se resveggia:
Veddo, che a scartabella ro sò quærno,
In aria de fâ un poco de desquærno,
E à dî quattro strofoggi a s'appareggia.

23
In questo d'aora, amigo, non gh'è caxo.
Con quest'âtro ordinario, se son vivo,
Faççando re mê cose ciù à bell'axo,
Ve scriverò quanto aora non ve scrivo.
All'amigo Don Conti, chi è all'Invrea,
L'anno çinquantetrei scrive Gian Stea.