Megio, çent'ôtte megio,[1]
o ciaeo di lampi e i troïn[2]
a fûria da tempesta,
i forti slavassoïn.[3]
Ma 'st'aegua sempre paegia[4]
'sto çê de ciungio, basso,
son comme ûnn'aenn-a mobile,[5]
ûnn'angonia, ûn colasso.
Ciêuve, son malinconico,
ho l'anima frusciâ;
fûmmo, passeggio, lezo
e bagio a tutt'andâ!...
PASQUA
Pasqua de rêuze,
Pasqua de sô,
pinn-a de incanti,
gonfia d'amô.