Pagina:Cava in to remoin 1930.pdf/30

Da Wikivivàgna

Veddo a fascinn-a – che zà s'aççende,
a pasta liquida – ch'a se destende
drento dö tésto – con êuïo fin,
de s-ccetta oïva, – veo verzellin.[1]
A sciamma bella – ne-o forno a gïa
a pasta a bôgge – a ven röstïa,
ö giano seixao – in öu se cangia,
manda ûn odöeto – ch'o dixe: mangia![2]
Sento in te oëge – i cörpi spessi
dö faero adatto – a fäla in pessi,
me pâ ûnn-a mxica, – ûnn-a canson
ch'a predisponn-e – a-o bon boccon.

Laesti ûn spelinsego – sörva de peive,[3]
ghe azzunze gûsto, – t'invita a beive
quello vin gianco – de nostre vixe[4]
che con a törta – tanto se dixe,
ansi, sostegno – che son creae
pe fonde in ûnn-a – trè gran bontae:
quella do seixao, – de l'êuïo fin
con ö pessigo – dö nostralin.

  1. Verzellin: il primo olio della torciatura.
  2. Odôeto: odorino.
  3. Spelìnsego: pizzico e pizzicotto - Peive: pepe. In genovese: peivee.
  4. Vixe: viti da uva tanto al sing. che al plur.