– Cömme t'ë grasso e gianco, ca-o Zanetto,[1]
e che eleganza ascî, che portamento...
T'ae eredditôu de çerto, ghe scommetto,
perché no pêu ingrasciâ chi vive a stento.
ZANETTO
– Anchêu o vive ben chi fà a törtagna[2]
e i êuggi sâ serrâ davanti a-a biava;
mî ingrascio e sciallo a-e spalle da castagna
e tî ti vivi magro co-a têu fava!
Ö LEON E-Ö SCIMIOTTO
Ûn leon serrôu in gaggia
da ûn potente domatô,
o pensava, pin de raggia,
dö deserto a-o cädo sö.
– «Ö sô cädo dö deserto,
giorni mae de libertae,
là passae in campo averto
da vëo re di animae.
Belle antilope graziose,
tanto, bonn-e da mangiâ,
carövann-e nomeröse