Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/78

Da Wikivivàgna

111
Sedûe se lascian da un chi ha perso a testa,
Ch’ô no sa manco, dove ô i vêu condûe?
Ch’ô i compromette tutti? e che per questa
Rivolta detestabile ô ridûe
A-ä condizion ciù trista e ciù funesta
Lê stesso e quanti s’en lasciæ sedûe?
Che pe schivâne un dubbio incontro a un nêuvo
Guao çerto ô côre lê, e chi ghe va apprêuvo?

112
Tornâ!... l’è presto dito!... ah! saîva troppo
Indegna cosa, doppo avei compio
Quæxi do tutto senza guao nè intoppo
Un’intrapreisa chi è inspirâ da Dio,
E un viægio ô ciù mirabile da doppo
Che pe-ô mâ grande van e nave in gio,
Ritornâ in patria senza poeî contâ:
« Son stæto... ho visto!... E gh’è chi veu tornâ? »

113
Per mi no torno a rischio anche da morte,
Se primma n’adempiscio a mæ incombensa!
Chiunque ha chêu generoso, animo forte,
Amô all’umanitæ, a-ô progresso, ä scienza
Do mæ onô vegne a parte e da mæ sorte;
Gloria ô n’aviâ a-ô ritorno e ricompensa...
Quanti son do partio do seduttô
Che tornan!... uña nave a l’è per lô!..

114
Sci, che tornan in Spagna... Interrogæ,
Dove ô so Capitañio l’han lasciôu,
Lô solo porrian dî, che per viltæ
L’han in mezo all’Oceano abbandonôu
Con quelli che fedeli gh’en restæ;
E che lê contradito, tribolôu
Da ommi insubordinæ, per impedî
Uña rivolta ô i ha lasciæ partî...