Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/665

Da Wikivivàgna

78
Sentivan e falangi tenebrose
A terribile voxe aspra e fûnesta,
E comparivan dense e numerose
Sorve l’Oceano con Tlalocco ä testa
In mezo a nûvie neigre e spaventose,
Prelûdio d’un’orribile tempesta:
L’Eroe a Ponente ô e vedde alzâse e pronte
Manêuvre e ommi ô dispoñe a fâghe fronte.

79
Ma ô ministro sûblime de l’Eterno
Nicamoele vedendo che ûn violento
Sforzo estremo s’appæggia de l’Inferno
Contro i barchi gloriosi e chi gh’ëa drento;
L’esercito celeste subalterno
O radûnava a-ô mæximo momento,
E ô vegniva invixibile a proteze
Chi a tanta fûria l’ëa impotente a reze.

80
Da l’Orizzonte in sciù rapidamente
Co-e primme intanto sûbito s’alzava
De fosche nûvie ûn caos vasto e imponente,
Che do Çê i spazii immensi ô l’ingombrava,
E a-ô Nord, a l’Est, a-ô Sud, e all’Occidente
Sorve ô profondo Oceano ô s’allargava,
Stendendo ûn denso vello tutt’intorno
E ô scûo da mezanêutte a mezogiorno.

81
Fra i convûlsi elementi e in mezo a queste
Tetre complicazioîn d’ûn caos orrendo
Taurachi genio tristo de tempeste,
E Tipoco da morte angeo tremendo
Spinti allôa da Maboia e da-e funeste
Potenze andavan tutt’in gio fremendo
E in confûxion con fûrie spaventose
Mettendo l’ægua e l’aia e tutte cose.