Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/594

Da Wikivivàgna

135
E ô l'esclamava: e perchè mai a tæra
Orientale a prodûe gente che in paxe
Chêu de vorpe e de tigre in lê a rinsæra;
Mentre mostrâ do lion tanto ghe piaxe
L’animo franco e generoso in guæra?
Per quæ caprissio strano a se compiaxe
D’accubbiâ in quella razza a moæ natûa
A tanta iniquitæ tanta bravûa!..

136
Colombo allôa con voxe e aia soäve
O ghe dixeiva: e donde mai deriva
D’iniqua crudeltæ l’accûsa grave
Che ne ven fæto? E chi ô l’è mai chi ardiva,
O gente generosa, d’inscinûave
Un’opinion de noi coscì cattiva?
E Tamea ô rispondeiva con ûn ton
Ben risentio: e ti ô domandi ancon?

137
No se sa forse ô mâ che i Europei
Han fæto ne-i Antille a-i nostri amixi,
Che mentre n’ëan trattæ da amixi vei,
Da ospiti cai con çento mia servixi,
Anzi onoræ, comme atrettanti dei,
Lô ghe pagavan, pezo che nemixi,
L’amô e l’omaggio con l’impertinenza
E l’ospitalitæ co-a prepotenza?..

138
L’è questo ô sbaglio, questa a l’è a raxon
De tanti guai, Colombo allôa ô rispose;
Che primma abbarlûgæ da l’illûxion,
Che ve façeivan tante nêuve cose,
E ommi nêuvi da voî non visti ancon;
Quelle ve son parsciûe miracolose;
Questi i creddeivi in cangio de foestê
Vegnûi dâ lunxi, dei vegnûi da-ô Çê!