 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
127
E senza perde tempo ô se cacciava
Con impeto tremendo in mezo a lô,
E con êuggiæ terribili ô çercava
Guacanagari e ô gran navigatô,
E appeña visto ô primmo ô ghe mezûava,
Ciammandolo ommo vile e traditô,
Un colpo pesantiscimo diretto
A mettio a fracassâ comme un cravetto.
128
Lê ô schiva a botta tiandose inderrê;
Pe difendio Colombo ô se fa avanti,
E subito Tamea ô se vorta a lê;
E a mi, ô ghe sbraggia, ô cappo de breganti,
De Caraibi europei; se comme ti ê
Iniquo e prepotente, ti te vanti
D’êse gaggiardo e ardio, giite da mi,
Fra noî duî soli decidemoa chi!
129
Abbastanza d’Indian sangue innocente
Ha zà bevûo l’aviditæ europea,
Ti porriesci êse sazio finalmente;
Se ô no te basta, quello de Tamea,
Se ti ô pêu vinse, ô pêu êse sufficiente
Pe uña boña mezûa: ti pêu voentea
Saziâtene a to sæ: chì ne-i Antille
Tamea lê solo ô pêu contâ pe mille....
130
Mi no son nè Caraibo, nè bregante,
Ghe rispondeiva ô gran navigatô;
Benchè de vaî pe mille no me vante
E scibben che son tosto ô vinçitô,
O duello no refûo ciononostante
Pe dâte da capî, che ti ê in errô,
De sangue ingordo se te son parsciûo,
O ti me creddi ûn vile pe ûn refûo.
