Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/574

Da Wikivivàgna

55
Comme iene feroci allôa arraggiæ
Queste a Idia, cacciando e lançe in tæra,
Se slançavan addosso tutte e træ:
Uña de chì, l’atra de lì a l’abbæra,
E a tempestan de pûgni e de mascæ,
Ma lê a no se sgomenta, e in quella guæra
Strañia de quelle vipee furibonde
Da brava a se difende e a ghe risponde.

56
E a bella Cataliña a-ô tempo stesso
Zilia co-a lança in moddo a l’investiva
Verso da parte che distingue ô sesso;
Che a ghe fa passâ a ûn colpo, se a no a schiva,
L’anima zù cö sangue pe secesso:
Pù l'anca, trascorrindo, a ghe feriva
Con fâghe un’incision ne-a parte estrema
Comme fâ ô gammaûtte a uña postema.

57
Comme fûrioso ûn aspide ô diventa
Contro ô paizan, ch’ô gh’ha montôu in sciä côa,
E ô se gh’inghêugge a-a gamba e ô ghe l’addenta,
Lesta, impetuosa e fûribonda allôa
A-a nemiga coscì Zilia a s’avventa,
E co-i denti a caezâghe a se demôa
O mento, e ö naso: lê a ghe rende e frasche,
E ä mæxima manea a ghe baxa e masche.

58
Fra queste combattenti inviperie
Allôa se mesccian, pe aggiuttâ e so fee
Guidde, e compagne, e comme lô accanie
S’abberrûffan con arme e con manee
Non di Amazoni proprie, ma de strie,
Non da eroine, ma da pettelee,
Dêuviando tûtte invece de punzenti
Lançe, fra lô confûse, i unge e i denti.