Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/569

Da Wikivivàgna

35
Ma quantunque investii con tâ violenza
Questi e serræ fra duî nemixi allôa,
Pù comme lioîn lô se batteivan, senza
Cede nè sgomentâse, ä testa e ä côa;
Finchè no s’acquegava in conseguenza
D’un colpo de Caonabbo Caiacoa,
E Maionabbo mæximo ferio
Da Oieda ô no cazzeiva tramortio.

36
Pe-a morte d’ûn cacico e pe-a cascata
De l'atro a se batteiva intimoria
A tûrba a lô sûggetta in ritirata;
E a l’andava façendo uña sciortia
Dä çittæ recûlando de l’intrata
Meno difficoltosa e ciù spedia;
A sciortiva in mez’ôa, mentre pe intrâ
Sangue a versava e sûo pe uña giornâ.

37
Allôa incalzâ fêua di mûaggioîn con viva
Fûria e inscistenza zà a vortava e spalle;
Quando a flotta di Antille ecco a l’arriva,
Che, comm’impan e mosche e cloache e e stalle,
D’ommi feroci e armæ tutta a l’impiva
A mæña, a spiaggia, a costa, ô bosco e a valle,
E subito ä çittæ con ûrli e ûn sciato
Spaventoso a corriva a dâ l’assato.

38
A-a comparsa terribile do grosso
De l’armâ e squaddre, che scappavan, pronte
Pe dâghe nêuvamente tûtte addosso
E ardie vortavan a-ô nemigo a fronte;
Scicchè sotto de mûage e intorno a-ô fosso
Da lô (e so forse a nêuve forze azzunte)
S’incomençava ûña segonda lotta
Ciù tremenda e accania da primma votta.