Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/437

Da Wikivivàgna

55
Comme quando in çittæ o in t’un borgo arriva
Quarche gran personaggio, per a stradda
Con mille voxi van sbraggiando evviva
A gente e a truppa chi ghe fa paradda;
Coscì fra quelli oxelli se sentiva
Un sciato universale e uña caladda,
Che a-ô so moddo d’esprimise anche lô
Criavan evviva a-ô gran navigatô.

56
Ma questi evviva i esprimeivan megio
De tutti i pappagalli e i perrocchetti,
Che coscì a-ô mondo nêuvo, comme a-ô vegio
In questo dä natûa son prediletti,
Che han a prerogativa e ô privilegio
D’êse ne-ô so linguaggio ciù perfetti,
A pronunziâ imparando a son de batte
Uña parolla o due ciù o meno esatte.

57
Questi sätavan zù, quando e colliñe
O començava a traversâ l’Eroe
In scï rammi de ciante ciù vixiñe;
E sbattendo e so äe, scrollando e cöe,
Che han tinte ciù spiccanti e ancon ciù fiñe,
Che i scialli e e cappelliñe de scignöe,
O salûtavan doppo uña gazzæa
De gioia in sta manea distinta e ciæa.

58
Viva Colombo ô gran navigatô
Criava un Ara magnifico e facondo:
Viva do mondo nêuvo ô scrovitô!
Ciù forte ancon de lê criava ô segondo:
E un Perrocchetto-re doppo de lô:
Viva Colombo re do nêuvo mondo!
E un atro ancon ciù forte a questo apprêuvo:
Viva Colombo re do mondo neuvo.