Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/364

Da Wikivivàgna

11
Spaziosa l’ëa a so scheña e de figûa
Elittica e in to mezo quæxi ciatta;
Scicchè ghe poiva stâ drita e segûa
Adosso uña torretta o casamatta:
A pelle a l’ëa verdastra soda e dûa,
Cômme un schêuggio coverto d’erba-gatta:
Ma tûtta rasa sotto a pansa e molla
E cô de strisce da bandea spagnolla.

12
Fra e næghe ghe spuntava uña gran côa:
Quelle paivan due poppe de vascelli;
E questa un grosso, lungo, agile boa;
Paîvan e ciote ganci de maxelli,
L’ëa a un gran coniggio scimile a so gôa,
E i denti punte drite da rastelli,
E ô spûo da bocca e ô sbroggio de so naixe
Brutô, che ô scôa da-i trêuggi de buggaixe.

13
Cangiôu appeña ô tristo Genio in drago
(Cangiamento ch’ô paiva l’immediato
Miâco d’un colpo o d’un scigôo d’un mago)
Con sâto lungo, rapidiscimo, ato
Subito ô se cacciava in mezo a-ô lago:
A cascata d’un monte ô paiva ô säto:
Do gran corpo ne l’ægua s’è sentio
O tonfo ô raggio de træ leghe in gio.

14
Schittava l’ægua in copia fêua da sponda
Spinta e spartia con impeto scavando
In mezo uña voragine profonda;
E tutt’intorno pe-ô terren formando
Fosse, laghetti, e rien de smêuggia immonda;
S’alzava ô spruîn a-e nûvie, e in zù tornando
Fin a uña gran distanza ô dava a bagna
A-i erbe, a-e ciante, e a-i erboi da campagna.